database poem

Zapraszamy na piąte w tym roku akademickim spotkanie Koła Naukowego Literatur Eksperymentalnych UW. Porozmawiamy o "Namaluj Popka" Shiva Kotechy i polskiej wersji książki w tłumaczeniu Piotra Mareckiego. O zagadnieniu przekładu konceptualnego opowiedzą Piotr Marecki i Aleksandra Małecka. Spotkanie odbędzie się 16 kwietnia o 18:30 na Wydziale Polonistyki UW w sali 26.UWAGA! W trakcie spotkania będzie można złowić Ha!artowe gadżety. Chętnych prosimy o zabranie kredek, ołówków i innych narzędzi, którymi można namalować Popka. Wykład poświęcony zostanie zjawisku przekładu eksperymentalnego. Jako studium przypadku przekładu przedstawiona zostanie książka Namaluj Popka Shiva Kotechy (2017), w której zastosowany został przekład konceptualny. Oryginał pod tytułem Paint the Rock (2013) miał postać wpisującej się w nurt literatury ambientowowej i proceduralnej kolorowanki zachęcającej do malowania z pamięci amerykańskich celebrytów płci męskiej. Polska wersja lokalizuje ten pomysł używając postaci obecnych w rodzimej wyobraźni masowej. Autorzy opiszą kontekst oryginału, proces tłumaczenia i nowy kontekst recepcji w języku polskim, podkreślając jednocześnie rolę tłumacza jako ambasadora nowych trendów w literaturze oraz twórcze aspekty przekładu eksperymentalnego.Aleksandra Małecka – doktorantka w Katedrze do Badań nad Przekładem i Komunikacją Międzykulturową Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolwentka Instytutu Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Przygotowuje pracę doktorską na temat przekładu literatury z ograniczeniami (constrained writing / littérature à contraintes). Współorganizuje Festiwal Literatury Eksperymentalnej Ha!wangarda. Prowadzi zajęcia i warsztaty z przekładu literatury eksperymentalnej. Wspólnie z Piotrem Mareckim redaguje Linię Konceptualną w wydawnictwie Fundacji Korporacja Ha!art, w której ukazują się tłumaczenia literatury eksperymentalnej oraz przekłady eksperymentalne.Piotr Marecki – adiunkt w Instytucie Kultury Uniwersytetu Jagiellońskiego. Postdok na Massachusetts Institute of Technology (2013–14). Tłumacz literatury eksperymentalnej m.in. powieści generatywnej Zegar światowy (2014) Nicka Montforta, konceptualnego Interesu (2016) Stevena Zultanskiego i Namaluj Popka (2017) Shiva Kotechy. Wspólnie z Aleksandrą Małecką wykonali automatyczne tłumaczenie Ubu Króla Alfreda Jarry’ego za pomocą Google Translate. W ramach projektu „Twórcze programowanie” realizowanego ze środków NPRH był inicjatorem i współtwórcą UBU lab na UJ.

In her discussion of the textual, technical, and figurative characteristics of Graham Allen’s Holes (2017), Karhio “argues that [Allen’s text] is not a landscape poem in the customary sense” and explores the ways in which the digital platforms deployed in the project’s creation and publication contribute to the signifying structures that “challenge the idea of landscape as symbolic representation of the inner world of the speaking subject.”

This article contains an introduction to contemporary Portuguese electronic literature, focusing on works by Rui Torres. Starting from texts by other 20th-century authors, Rui Torres’ generative works recode their source texts by opening up their syntax and semantics to digital materiality and programmed signification. Randomized algorithms, permutational procedures
and interactive functions are applied to sets of digital objects consisting of verbal text, video, voice, music, and animation. His hypermedia poems demonstrate that programming codes have become crucial elements in the rhetoric and poetics of digital creation. I analyze his database poetry by looking at the algorithmic play between writing and reading in three hypermedia works: Mar de Sophia [Sophia’s Sea] (2005; http://telepoesis.net/mardesophia/), Amor de Clarice [Clarice’s Love] (2005; http://telepoesis.net/amorclarice/amor.html ), and Húmus Poema Contínuo [Humus Continuous Poem] (2008, http://telepoesis.net/humus/humus.html).

(Source: Author's Abstract)

This article contains an introduction to contemporary Portuguese electronic literature, focusing on works by Rui Torres. Starting from texts by other 20th-century authors, Rui Torres’ generative works recode their source texts by opening up their syntax and semantics to digital materiality and programmed signification. Randomized algorithms, permutational procedures
and interactive functions are applied to sets of digital objects consisting of verbal text, video, voice, music, and animation. His hypermedia poems demonstrate that programming codes have become crucial elements in the rhetoric and poetics of digital creation. I analyze his database poetry by looking at the algorithmic play between writing and reading in three hypermedia works: Mar de Sophia [Sophia’s Sea] (2005; http://telepoesis.net/mardesophia/), Amor de Clarice [Clarice’s Love] (2005; http://telepoesis.net/amorclarice/amor.html ), and Húmus Poema Contínuo [Humus Continuous Poem] (2008, http://telepoesis.net/humus/humus.html).

(Source: Author's Abstract)