This essay is a study of six of the 13 editions of Michael Joyce's afternoon, a story that shows a significant number of structural changes relating to work’s hyperlinking strategy and choices over paths to follow that affect the reader’s experience.
My study highlights the need to pay attention to variations in editions. As Kirschenbaum points out in Mechanisms: New Media and the Forensic Imagination, the novel “is typically cited without any acknowledgement or awareness of the differences between its versions, or even the fact that multiple versions exist” (195). afternoon, a story exists in 13 manifestations and, so it, is important to clarify which is used when publishing research about it.
Translation of Michael Joyce´s afternoon, a story. The publisher´s catalog-entry comes along with a video-presentation of the work (embedded in this database-entry) as well as a number of notable references.
Jeśli wybitne narracje poznaje się po tym, że są dramatyzacją swojego działania, to popołudnie, pewna historia wzorowo wypełnia ten postulat. W labiryntowym świecie paranoi bohater, niczym Edyp, poszukuje odpowiedzi na pytanie „kto zabił?”. Czytelnik, który za nim podąża, wciągnięty zostaje przez tekst w ślepe odnogi, fabularne pętle i światy możliwe. Powieść staje się alegorią swojej własnej lektury, a jej nierozstrzygalność sprawia, że powraca się do niej latami.
Seems to be ported to XML/HTML
Translated by Mariusz Pisarski and Radosław Nowakowski